Zevenenzestig jaar geleden is Rotterdam gebombardeerd. Om dat te herdenken schijnen deze avond talloze lichtbundels de hemel in. Deze bundels markeren de zogeheten brandgrens, de grens tussen wat platgebombardeerd is en afgebrand en wat gespaard is gebleven. Helaas was het niet al te helder weer en was het wat druilerig. Daardoor kwam de lichtplattegrond niet helemaal tot zijn recht.
Toch was vanaf de Willemsbrug heel goed de omvang van het bombardement te zien. Als je even de tijd nam en de horizon aftuurde en vervolgens de werkelijkheid achter die bundels tot je door liet dringen. Dankzij het weer waren de bundels zelf niet zo heel goed te zien – zeker niet op de foto – maar de dichtgetrokken lucht zorgde wel voor een bijzondere weerkaatsing.
Martin Visser 
Aparte naam. Net zoiets als Songs: Ohia (ook mooie muziek trouwens). Ik ga z.s.m. luisteren want je beschrijving is weer veelbelovend.
Inmiddels staat het album al een week te draaien zonder dat ik het echt heb gehoord, maar ik ben ook veel buiten. Het klinkt erg goed, het nummer Grekerna bleef direct hangen. Het lijkt op de soundtrack van the Life Aquatic. Het is erg eenvoudig maar daarom vind ik het wel aangenaam.
The City, the Airport vind ik wat minder, beetje Belle&Sebastian-achtigmaar dan wat bombastischer.
I Fought The Battle Of Trinidad And Tobago vind ik zelf een erg fijn nummer, doet me inderdaad erg aan Elliott Smith denken.
67!